Dla HORSCHA od zawsze istotną kwestią była odpowiedzialność społeczna. Idea integracji uchodźców z resztą społeczeństwa dojrzewała tu już od jakiegoś czasu i była szczególnie mocno promowana przez właścicieli firmy.
Przedsięwzięcie zainicjowano projektem o nazwie „Crossing Lifelines”, w ramach którego młodzi uchodźcy mieli szansę spotkać się z kulturą niemiecką i nawiązać pierwsze kontakty z niemieckimi firmami. Na jego bazie zorganizowano w Horschu pierwsze staże, które bardzo szybko udowodniły, kto z tych młodych ludzi nadaje się do zdobycia wykształcenia zawodowego w firmie.

Innym kluczowym czynnikiem decydującym o rozpoczęciu stażu była znajomość języka – wszyscy kandydaci byli na dość zaawansowanym poziomie. Problemem okazały się znaczne różnice w poziomie wykształcenia, które są zależne od systemu edukacji, kontynentu czy kraju. „Dlatego od samego początku byliśmy świadomi, że musimy nieco obniżyć próg przyjęcia dla naszych migracyjnych kandydatów ale że w trakcie nauki zawodu musimy oczekiwać od nich tego samego, co od naszych pozostałych uczniów, ponieważ poziom egzaminu jest niezmienny. W tym przypadku każdy musi osiągnąć taki sam pułap”, dodał tytułem wyjaśnienia Gerhard Springs.

Dziesięciu naszych uczniów zawodu kształcących się w specjalności „obróbka metalu” pochodzi z Afganistanu, Somalii, Erytrei, Wybrzeża Kości Słoniowej i Albanii. Ponadto w Schwandorfie i Landau zatrudniono paru wykwalifikowanych pracowników, którzy w większości pochodzą z Syrii i którzy już w kraju swojego pochodzenia wyuczyli się takich zawodów jak mechanik, monter, spawacz lub budowniczy konstrukcji stalowych.
Uczniowie zawodu mają od 18 do 21 lat. Wszyscy przybyli do Niemiec bez opieki dorosłych i są na razie w trakcie procedury azylowej. Jednak już mogą zacząć zdobywać wykształcenie.
Gerhard Springs oraz Anton Grauvogl chwalą „Dom Dobrego Pasterza” za to, jak przygotował młodych uchodźców do zdobycia wykształcenia. „Dom Dobrego Pasterza” to ośrodek katolicki dla dzieci i młodzieży, który przygotowuje młodzież do zdobycia zawodu.
Zaskakująco łatwo przebiegła integracja w przedsiębiorstwie i to zarówno z pracownikami, jak i z pozostałymi uczniami zawodu. Pracownicy zostali wprost poinformowani o tym, jakie jest nastawienie rodziny Horsch do problemu uchodźców. „Początkowo często zastanawialiśmy się nad tym, co powinniśmy zrobić dla integracji”, mówi Gerhard Springs. „Aż stało się jasne, że najważniejsza jest normalność. Nowi pracownicy w sposób naturalny uczestniczą w procesach firmy, a w swoim zespole muszą wykazać się wydajnością”.
Ze względu na tak pozytywne doświadczenia związane z procesem integracji jest już pewne, że w 2017 roku stworzymy nowe, dodatkowe miejsca nauki zawodu dla kolejnych uchodźców. Kurs na integrację już został obrany!